Vardım Nemrut Dağına, keklik avına.
Çıktın karşıma, ateş koydun şu cana.
Sorup sual ettim, Nemrut’ta yaşayana.
Varmak isterim, külfetin hepsi bana.
Çıktım şu Nemrut Dağına, seyreyledim.
İndim şu Fırat nehrine, bahreyledim.
Sevdiğimi şu gönlüme, tahteyledim.
Sen en büyük kısmetimsin, bahteyledim.
Yar haber yollamış, Nemrut’a gelemem.
Yollarımı canavar tutmuş, geçemem.
Yanlızlık içimde kor olmuş, neyleyim.
Sana kavuşmadan da ölmek istemem.
2005 -Adıyaman
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 5.8.2006 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerim Baydak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/05/kismetimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!