Kısmet Şiiri - Önder Karaçay

Yaşam karanlık bir dalganın sarkacında geçiyor
Yağmurun sesi sessiz haykırışa önayak
Kaldırım taşlarında adımlar çınlıyor,
Kısmetimizde var ki yürüyoruz

Küllerinde parlayan bir ışık seli gibi gözlerimiz,
Etrafımızı tarıyoruz insan gibi insan arıyoruz
İstediğimizi de görüyoruz, istemediğimizi de,
Kısmetimize ne düşüyorsa onu görüyoruz.

Ekmek artık aslanın midesinde
Reklama, yanılgıya, algıya kanıyoruz
Pasta da dilim arıyor paylaşamıyoruz
Kısmetimizde ne varsa onu yiyoruz.

Önder Karaçay