Hiç, peşin fiyatına, taksitle almadım.
Tek bulduğum, kırık ekmek parçalarıydı,
Başım önümde, gezdiğim sokaklarda,
Para denen şeye, hiç rastlamadım.
Ekmeğinse, bayatlarıydı kısmetimdekiler,
Birde, çürükleri ayıklanmış yeşil sebzeler.
Beri yanda, lüks içinde yaşayanlar vardı,
Diğer yanda, bizim gibi, buna şükredenler.
Hiç, pahalı ayakkabılarım olmadı,
Aslında, buna özlemimde olmadı.
Gayem ayaklarımın kapalı olmasıydı,
Bayramlılarımın bile, kenarları patlaktı.
Beyler gibi oturamadım, bir restaurantta,
Garsonlar, hiç pervane olmadı etrafımda.
Bir, kuru, pilav, cacıkta olsa yeterdi bana,
Sadece bir çorba içebildim, kürdan ağzımda.
Minnet duyuyorum, ben aslında,
O ekmek parçalarını, sokağa atanlara.
Düşünüyordum, çünkü biliyordum,
Benim kadar muhtaçlar, karınca ve kuşlar,
İşte çöpe atılan.o RIZKLARA.
Cengiz YazıcıKayıt Tarihi : 6.7.2002 23:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!