Kısmetim değilmiş Şiiri - Orhan Özçelik

Öyle bir yangın ki içimde yanan,
Kıskanır volkanlar yandığı zaman.
Ve yangın sonrası elimde kalan,
İçi boş bir geçmiş,yürek ezilmiş.

Hatıra dediğin bir şey yazmadı,
Geçmişi anacak mazim olmadı.
Hem zaten olsa da lüzum kalmadı,
Hayatım tükenmiş,zamanım geçmiş.

Hep boşa çekmişim onca çileyi,
Bir günde harcadım koca dünyayı.
Ben çoktan unuttum güzel sevmeyi,
Yüreğim tükenmiş,duygu kalmamış.

Boşuna hayatın devamı şimdi,
Bir daha kapıma uğramaz sevgi.
Hem zaten unuttum nasıl bir şeydi,
Kaderim bilmemiş,bana yazmamış.

İçimde hep eksik oldu yaşamak,
Bir bahar dalından güller koklamak.
Yürekte bir nazlı güzel saklamak,
Kısmetim değilmiş,bana gelmemiş.