Kısmet I Şiiri - Leyla Erdoğan

KISMET

Bir yaka
Bir itiraf
Bin cesaret
Ne değildir ask dediğin
Dedim
sevincimden eksildim

Her şey bir kez başlar
Bir kez çıplak olur insanoğlu doğumun acıtan doğasına
Yaşanan masumiyette bir kez acıda bitti
Tanrı intihar etti

Tenimizi ve terimizi ne kadar soysak da
Kalmadı alınacak bir tuz kristali
Hazin tuzağına
Her şey geç kalmış
Yalanların
Nesnenin ve öznenin ortak utangaçlığında
Acımdan eksildim

Yok ve var
Yolluk ve varlık
Demlendim,gururdu
Dem tuttum,ask oldu
Tadındaki tuzdan vazgeçerken anıların
Acıyan yanıma bez oldu
Heva ve heves

Çok mu erken bu
Belki yıllar alacaktı anılarımın tozunu
Sarsıldım
Bıçağın etimden çaldığı son demir parçası
Kayboldum
Kavruldum saadetimden
Bir dudak gibi açık
hep açık kalan içimin yoksun-luğu
Kahvenin kulu
Kızılın şiddeti
Biri soru biri cevap
Biri ihanet ötekisi bağlılık
Yada yemin

Yalandı
Dolandı
Geldi
yine
bende
dolandı

KISMET…
SANA VE okuması için herkese 17-22.03.2008