Kısmet Dağılırken Şiiri - Osman Garip

Kısmet dagılırken ben yoktum orda
Üstüm başım yırtılmış servetim nerde
Göçebe kuş oldum durmam bir yerde
Sahipsiz dal bulup bir yuva kurmadım

Ne yarışan girsem ben en sondan geldim
Yarım asır geçti de hep hayaller kurdum
Gönlümde yer kalmadı dertlerle doldum
Kendime göre bir eş ben yar bulamadım

Küçükten kapatmış kader talih kapımı
Feleğile talih yıktılar yuvamı da yapımı
İçirmişler bana doguşta mutsuzluk hapını
Çilelerden neşeye gülmeye sıra bulmadım

İşi olup bitenler yar benden selamı kesti
Can gibi sevdiklerim kayboldular küstü
Başımdan çok sevda yelleri geçipde esti
Ne bir sadık yari nede dostu bulamadım

28 / 1 / 2009 Alaçatı