Kısmet Çiçeğim Şiiri - Cafer Tayyar Özkan

Gideceğim,
Sevginin götürdüğü yere kadar...

Seveceğim,
Güneşin batıdan doğduğu,
Sıratın ruhumu kestiği ana kadar...
Gidecek yerim yok,
Kapına geldim,
Masum bir çocuk gibi.
Beni dilenci mi sandın?
Canını, can parçamı isteyince...

Geleceğim,
Sevginin götürdüğü yere kadar...

Bak! , kader bize gülümsedi,
Her ne kadar güneş doğmasa da,
Umutlarımız sellere kapılmadı,
Sana kavuştuğumda,
Gökten boşanırcasına, yağmur yağsa da...
Yatacak yastığım yok,
Sevda durağına geldim,
Elinden simidi alınmış çocuk gibi.
Beni kalp hırsızı mı sandın?
Seni alıp götüreceğim uzaklara deyince...
Uslanmaz sevdam var,
Koskoca şehre sığmaz da,
Alıp başımı dağlara çıkar,
“Seviyorum seni” diye, haykırırım.

Seveceğim seni,
Kara toprağın bağrına girene kadar...
Seveceğim seni, kısmet çiçeğim...

01 Nisan 2003 Ankara