Kısmet Şiiri - Tahir Özdemir

İçimde bir buhran var
Yanımdasın içimde nem var
Gözyaşlarımı arar oldum
İçimde ne işi var

Boşunadır ziyanım
Sen bakma bana öyle
Demedi deme bana
Zamanda yolculuk içindeyim

Sen ve şehrim
Vazgeçilmezim
Yağmur gibi sel içim
Yolculuk içindeyim

Çağlayamaz oldum duruldum
Daha ne olabilir ki umutsuzum
Ağır gelecek yorgunluğum
Bu yol yolum değil durgunum

Gönüller hoş olsun
Susarım ben
Böyle olmamalıydı
Ahh kısmet der geçerim ben