Her şeyim olma, istemem!
Sokağımın lambası ol mesela.
Gündüzlerime hükmün geçmesin ama gecelerimi hep sen aydınlat.
Her şeyin olamam, isteme!
Evinin direği olayım mesala.
Hayat önüne ne koyarsa koysun, sen sırtını hep bana yasla.
Toprağa düşen tohum misali usul usul büyü içimde.
Sen dallanıp budaklandıkça, ben daha sıkı sarılayım köklerine.
Toprağım yağmura, yaprağın güneşe hep biraz hasret kalsın.
Kalsın ki, her damla, her parıltı vuslatımız olsun.
Ne sen bana yet, ne de ben sana
Ne ben sana doyayım, ne de sen bana.
Dedim ya Canan, doya doya sevilmez.
Kayıt Tarihi : 29.8.2022 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri 22 Haziran 2017 tarihinde yazdım ve bu şiir ile sevgili eşime Kız Kulesinin balkonunda evlelik teklifimi ettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!