Kısmet Şiiri - Bayram Yelen

Görüp, göreceğin bundan ibaret,
Haz bekliyorken biz, cız çıkıyor hep.
İster sabır dile. İstersen kahret.
Yaz bekliyorken biz, buz çıkıyor hep.

‘’Körün taşı’ hedefini buluyor.
Kazana attığın, kaba geliyor.
Yol ve yemek kısmet ile oluyor,
Kaz bekliyorken biz, toz çıkıyor hep.

Yılmak yok; el ele, kol kola verek,
Birlikte, ‘’tek yürek’’ menzile erek.
Görünen köye de klavuz gerek,
Düz bekliyorken biz, gez çıkıyor hep.

Sıra bizde iken ‘’Hayvan hep terli’’
Küpün altı nasıl? Bak üstü barlı.
Topraklama bulunmadı bir türlü,
Düz bekliyorken biz, faz çıkıyor hep.

Ayaklarda bere, başlarda edik,
Kavurga beklerken, geliyor hedik,
Ayağımız sağlam bassın istedik,
Düz bekliyorken biz, muz çıkıyor hep.

Dertleri söylemek elbet ayıpta
Lafı, sözü yuvarlayıp eyipte,
İşta bunlarıda ‘’ not al’’ deyipte
Yaz bekliyorken biz, çiz çıkıyor hep.

‘’Yarın yarın’’ derken geliyor geç gün,
Günden güne yaklaşıyor o güç gün,
Ele aldığımız, dayanmaz üç gün,
Yüz bekliyorken biz, bez çıkıyor hep.

Yol, yordam bilmeze boşa bağırdık,
Kozalardan ipekleri eğirdik.
Düğümü çözmeye usta çağırdık,
Uz beklerken biz, yoz çıkıyor hep.

Yeleni; ortamı gerin ha gerin (!?)
Cahile danışın, bilmeze sorun (!?)
Ağaç başkalaştı, değişti ürün.
Goz bekliyor iken, biz çıkıyor hep.