KISMET
Kimsesiz bir keman yayını çekiyordu;
Issızlığa vurmuş bir gecede.
Şehirler arası bir ayrılığa gebeydi zaman.
Ve mahzene dönen gönlümde,
Yalnızlığımı közledim her gece.
Hüzünle yoğrulmuşum çok zaman,
Ötekileştirilmiş çoğullarım gibi.
Eskiden vardı ya,tavşana çektirilen niyet;
Çektirsem yine başka acı çıkar mı kısmetime?
Kayıt Tarihi : 15.1.2015 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Bıkım](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/15/kismet-48.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)