Kısmet Şiiri - Osman Batur

Acep ölsek olur mu ardımızdan ağlayan,
Dizini döven ve kahrından saçını yolan?
Yoksa düşmez mi tek gözyaşı çorak toprağa?
İşin aslını görürüz yüklenince sala...

Ne yapar kıymetlilerimiz, ana, ata, yâr?
Derler mi "Biz de girsek mezara ne büyük kâr"?
Güldüremediğimiz gözler ağlamaz zaar...
İşin aslını görürüz okununca sâlâ...

Sevebilir misin bir cesedi ey sevgili?
Görmek ister misin göçtüğüm ebedî ili?
Mevsimler değiştirir mi gözyaşlarının seli?
İşin aslını görürüz yüklenince sala...

Bilirim heba olur kurban olduğum anam...
İçin için ta ciğerini yer yaşlı babam...
Yâr için durmak bilmez bu hayat eder devam...
İşin aslını görürüz okununca sâlâ...

Tespitin âlâsını yapmış gene atalar:
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar.
Dostlar unutur, yâr başının bağını atar!
İşin aslını görürüz yüklenince sala...

Bensiz yaşayabilirmiş gözlerinde öldüğüm,
Ölmezmiş nefesine bedenimi gömdüğüm...
Çok yaşasın zaten bir bakışında söndüğüm.
Ölsem de ruhumda sevdası yaşar hâlâ!
İşin aslını görürüz okununca sâlâ...