Her şey kısmet dostum, buna böyle bak;
Nasipse, elini aç; geliverir.
Yağ derse yağmura Hakim-i Mutlak
Tohumu toprağa saç; geliverir.
Kendine güvenip rızık aranma,
Allah'a boyun bük, kula dayanma.
Adını anmadan boşa davranma
Beklediğin Hızır geç geliverir.
Elbet O'dur kimsesizin hamisi,
Yunus'un bir balık olur gemisi.
O gel derse; infazda da kimisi
Celladı beklerken taç geliverir
Firavun kendini Yezdan bilirken,
Gark olur Mısır'a sultan bilirken.
İsmail kendini kurban bilirken
Cebrail yanında koç geliverir.
Muradına şimdi engel, set çıkar.
Levendî bunlardan bir ibret çıkar:
Kırk yıl sonra yârdan bir evet çıkar
Bütün çektiklerin hiç geliverir.
26 Temmuz 2015
Kayıt Tarihi : 6.2.2013 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Levent Topludal](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/06/kismet-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!