Bak ne rahat
sen sağ ben selamet.
Selamı, sabahı kestik sayende.
Benim can çekişen
yorgun bekleyişlerim
sensizliğim, çırpınışlarım çaresizce
kahroluşum ölüm sessizliğinde.
Senin pervasızca beni
katletmelerin sözlerinle,
geride kaldı artık sevgili.
Çık şöyle sahile yada kuytu bir yokuşa
bir nargile söyle, yanında acı kahve
bir nefes çek elma aromalı, falına bak
fırsat denen o müstesna şey
ruh eşi, kader arkadaşı, can dostu
bir kez çıksa da insanın karşısına
belki kader güler yüzüne
kim bilir bir kez daha.
23/11/2010 Belgin Turan
Belgin TuranKayıt Tarihi : 23.11.2010 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Belgin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/23/kismet-34.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)