Kısmet Şiiri - İbrahim Kılınç

Kul boşa çırpınır,boşa yorulur,
Kısmetten öteye,yol varmaz imiş.
Coşkun akan seller, elbet durulur,
Kısmetten öteye,yol varmaz imiş.

Elbet boş durmamak,barışmak gerek,
Bu kahbe düzenle,yarışmak gerek,
Derde sıkıntıya,alışmak gerek,
Kısmetten öteye,yol varmaz imiş.

Dile düşüp dilde,kalan sevdalar,
Üç beş günlük ömrü,olan sevdalar,
Başlamadan yarım,kalan sevdalar,
Kısmetten öteye,yol varmaz imiş.

Kimse Mecnun olup,çöle düşmüyor,
Kimse Ferhat olup,dağa koşmuyor,
Gönüller aşk ile,dolup taşmıyor,
Kısmetten öteye,yol varmaz imiş.