Güllebi Erzurum’un meşhur sarhoşlarındandır. Erzurum’da onu tanımayan yoktur. Onun şakaları Erzurum’u aşmıştır. Geceleri hep içermiş durmadan…
Bir gün yine akşam içmeye başlamış. Kendinden geçip sızmış. Sabah alaca karanlıkta evinin yolunu tutmuş. Sallana sallana giderken kanalizasyon çukuruna düşmüş. Güllebi: “Kisme yok mu, kisme yok mu, kisme yok mu? ” diye epey bağırmış, çağırmış... Onu kimseler duymamış…
Nihayetinde sabah namazına giden bir molla Güllebi’nin sesini duymuş ve ona doğru yaklaşmış. Güllebi mollayı görünce başlamış: “Benu kurtar, benu kurtar, bebu kurtar...” diye yalvarmaya… Molla demiş ki: “Seni bir şartla çıkarırım içkiyi bırakacaksın ve beş vakit namaza başlayacaksın.”
Bu şartlar işine gelmeyen Güllebi kurtarılmayı bırakmış başını başka yere çevirerek tekrar: “Benu kurtaracak başka kisme yok mu, başka kisme yok mu, kisme yok mu, kisme yok mu? diye bağırmaya…
03.08.2017
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta