Ben seni kalbimin en güzel yerine davet ettim
Sense beni karanlık ve soğuk odalarda bıraktın
Yüreğimi titreten bahar güneşimdin adeta
Kışları unutmuştum seninle göz göze bakışırken..
Yazılara dökülmeyen sözcüklerde sakladım seni
Berrak ; gökyüzü mavisine bakar gibi bakardım
Sebeptin yaşamama hiç hevesim olmadın asla
Ay ve yıldız gibiyiz uçsuz bucaksız ormanlarda..
Ölümden acı geliyor evrende kaybolurken bu ömür
Bulutlar gri, böcekler sessiz kolum kanadımsa kırılmış
Kuşlarsa bir gamlı ötüyor, başım dumanlı durmadan
Güller açmıyor bak yüreğimin yarısı sendeyken
Bir görsen..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
13/03/2019
Mehmet Ali Tuna
Kayıt Tarihi : 13.3.2019 16:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!