Kışlar ve Kuşlar... Şiiri - Ahmet Suat K ...

bir tespihin taneleri misali,
peş peşe dizilmiş bütün acılar.
hayattan umudunu kesmiş gibi,
o da giderdi olmasaydı çocuklar...

önce eşini kaybetmiş yalan dünyada,
kaybolup gitmiş gözünde yarınlar.
işinden olmuş ummadığı bir anda,
tütmez olmuş bacasında dumanlar...

akrabalarını tanır, hiç medet ummaz,
her gece gözyaşlarına karışır dualar.
sırtında odun taşır, canı hiç acımaz,
kimseyle paylaşamaz, hep içine atar...

ne yapacağını bilmiyor üç çocukla,
yarın öbür gün okula başlayacaklar.
nasıl uğraşacak bu kadar masrafla,
anlatsa derdini, biliyor anlamazlar...

kalabalıklar içinde yalnız bir kul,
kapanmaz yüreğinde açılan yaralar.
gözünde değil, ne para ne de pul,
her gece büyüyor içinde isyanlar...

yaşayamadı kadınlığını doyasıya,
onu bin bir yerinden vurdular.
çoktan giderdi kocasının yanına,
olmasaydı ardında masum çocuklar...

bir tersine çevirse fani dünyayı,
en soğuk yerinde biterdi kışlar.
bir de yeniden yaşasaydı sevdayı,
penceresinden eksilmezdi kuşlar...