Kışlar Şiiri - Gülhan Özkara

Geçin kışlar geçin karşıma çıkman
Yaralı gönlümü boran avutmaz
Gam ise gam yerim yollara çıkmam
Yürek yangınımı ayran soğutmaz

Dünyayı sel aldı narinim ıslak
Rüzgar kar savurur havalar puslak
Hani yedek dilber diz beniz yaslak
Bin celfin bir tavus yerini tutmaz

Heveslendirmez artık ne saray ne keşane
Meğer canandan ola söz hatıra nişane
Kışları sabır eyyamı nev ümidin nisane
Bekle muntazırım küsülür mü cihane

Uzun kış gecesi geçmeyi bilmez
Bekarlık yangını seçmeyi bilmez
Seklem akıllılar çeçmeyi bilmez
Dört mevsim yenilir kahrolur gider

Seni görmekten başka her ümidi bıraktım
Son defa görüp öyle ne olaysam olayım
Say ki şimdiye kadar bir acemi çaylaktım
Toz oliyim yollarına gözlerinle kalayım