Kolay zamandır bu, yapacak bir şey yoktur.
Ebenin sarmallarını fırıl fırıl döndürdüm,
Balım var,
Altı kavanoz,
Altı kedinin gözleri şarap mahzeninde,
Kışı geçirirler penceresiz bir karanlıkta
Evin yüreğinde
En son kiracının ekşimiş reçelinin
Ve boş şişelerin pırıltıları yanında –
Sör filan kişinin cini.
Budur içinde hiç bulunmadığım oda.
Budur içinde hiç nefes alamadığım oda.
Bir yarasa gibi yığılmış üst üste siyah orada,
Işık yok
Dehşetli eşyaların üzerindeki
Donuk Çin sarısından ve el fenerinden başka –
Siyah budalalık. Çürüme.
Sahip olma.
Onlardır benim sahibim.
Ne aldırmaz ne zalim,
Cahil sadece.
Arılar için salınma zamanıdır bu – arılar
Öyle yavaş ki handiyse tanıyamıyorum onları,
Askerler gibi tek sıra halinde
Pekmez tenekesinin önünde
Aldığım balın telafisi için.
Tate ve Lyle sürdürürler onları işe koşmaya,
Arıtılmış kar.
Çiçekler yerine, Tate ve Lyle onların sayesinde geçinir.
Alırlar onu. Bastırır soğuk.
Şimdi toparlanırlar bir kütlede,
Bütün bu beyaza karşı
Siyah zihin.
Beyazdır gülüşü karın.
Kendisini saçar, Meissen’in mil uzunluğundaki bedeni.
Sıcak günlerde, kendi ölülerini
Taşırlar sadece içine.
Arıların hepsi kadındır,
Hizmetçi kızlardır ve uzun boylu sultanlardır.
Erkeklerden kurtulmuşlardır,
Hoyrat, hantal yığınlar, görgüsüzler.
Kadınlar içindir kış –
O kadın, örgüsünün başında hâlâ,
İspanyol cevizi beşiği yanında,
Bedeni bir çiçek soğanı soğukta ve düşünce için çok aptal.
Hayatta kalacak mıdır arı kovanı, kuzgunkılıçları
Başaracaklar mı ateşlerini bankaya yatırarak
Yeni yıla girmeyi?
Tadı neye benzeyecek, o Noel güllerinin?
Uçuyor arılar. İlkbahar tadındalar.
(1962)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 28.1.2009 10:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Wintering by Sylvia Plath This is the easy time, there is nothing doing. I have whirled the midwife's extractor, I have my honey, Six jars of it, Six cat's eyes in the wine cellar, Wintering in a dark without window At the heart of the house Next to the last tenant's rancid jam and the bottles of empty glitters - Sir So-and-so's gin. This is the room I have never been in This is the room I could never breathe in. The black bunched in there like a bat, No light But the torch and its faint Chinese yellow on appalling objects - Black asininity. Decay. Possession. It is they who own me. Neither cruel nor indifferent, Only ignorant. This is the time of hanging on for the bees - the bees So slow I hardly know them, Filing like soldiers To the syrup tin To make up for the honey I've taken. Tate and Lyle keeps them going, The refined snow. It is Tate and Lyle they live on, instead of flowers. They take it. The cold sets in. Now they ball in a mass, Black Mind against all that white. The smile of the snow is white. It spreads itself out, a mile-long body of Meissen, Into which, on warm days, They can only carry their dead. The bees are all women, Maids and the long royal lady. They have got rid of the men, The blunt, clumsy stumblers, the boors. Winter is for women- The woman, still at her knitting, At the cradle of Spanish walnut, Her body a bulb in the cold and too dumb to think. Will the hive survive, will the gladiolas Succeed in banking their fires To enter another year? What will they taste of, the Christmas roses? The bees are flying. They taste the spring. (1962)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!