Çadırın içi pembe, üç beş asker
Çaycı çay getir. Keyif sırası bende.
Masanın üstünde silah, sağında kitaplarım.
Hayallerim dağınık, sadece yazmaktayım.
Herkes pürdikkat televizyon izlemekte
Kafalarda kim bilir kaç film oynamakta.
Tek teselli bu sessiz akşamda
Şafaktan bir gün daha azalmakta.
Dışarıda köpekler havlamakta, sanki
Gece onlara aitmiş gibi.
Çadıra esen rüzgârın gücü belli
Sanki doğa bizimle oyun oynar gibi…
Temel Demir 2
Kayıt Tarihi : 2.1.2018 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!