Kışkırtıcı hüzünlerimiz

Kim olduğumu hiç bir zaman bilemeyeceksin
biz aynı meridiyenden geçen iki yıldızdık

kamaştırıverdi birden ışığın
dokunamadım şiirlerine bile

her sabahki vitaminim
günaydının oldu

hiç bir meyveden tadamadığım vitamin
haleler içinde
ki o ayin
ve o muazzam
büyük çok çok büyük
mükemmel seyrimiz

elimden gelen dua etmekti
her dua sonunda o ayinin sarmalında
huşu içinde söylediğim amin
herşey çok sade
kısa
az
öz

tadındaydı

lakin muhteşem
meşaleler altında
yan yana geçtik
kayan kayıp yıldızlar misali

muhteşemdi
evet yineliyorum
muhteşemdi rituelimiz

ah bağlı olmasaydı ya kolumuz
ellerimiz
belki bir tebessüm bırakabilirdim
gölgede kalan hüznüne
benimse hayatımda bir yük
belim bükük
sırtım kambur
kalbim paramparça

şerh şerh

acıyan sızlayan yüreğimle hüzünlerimle
taşıyamadım işte seni de
senin hüzünlerini de

kim olduğumu hiç bir zaman bilemeyeceksin

20/Mart/2012/Salı/Ankara