Kışkırtan Martı Şiiri - Aysun Erat

Bak işte!
Şu kuş, göğün yüzündeki.
Kanatlarını en geniş açıyla açan hani.
İşte o deli martı, beni kışkırtan.
Bir anarşist o, düzen bozan.

Ne denli kendi halindeydim bilsen,
Gözlerimi, gökyüzüne kaldırıncaya kadar
Bana inat, masmavi gökyüzüyle işbirlikçi.
O var ya! O.
İşte. O delirtti beni.

Martı Jonathan’a öykünmüştü sanki,
Bir süzülüşü vardı, görmeliydin.
Her şeye yukarıdan bakan, dik başlı bir edayla,
Kendinden emin bir daire çizdi gökyüzünde.
Sonra geldi, yüreğimin ucuna kondu.
Kanatlarındaki telaşı sürdü yüreğime, ürperdim.
Gözlerindeki keskinlikle, dilim dilim etti bedenimi.

Şimdi, o geldiğinden beridir,
Ben artık, eski ben değilim.
Kanatlarımda bir telaş,
Gözlerimde bir telaş,
Yüreğimde bir telaş ki
Sorma gitsin….

01/2005