Kışkırtan Hayatın Serencamında

batan bir güneşin ardında yüzüm
tenim toprağın çakıl izleri
sürüklenirken sayrım sıra dün
kanar ellerim

lime lime
geldi geçti güzelim ilkyazlarım
ilk durağım ilk körlüğüm olmalı
saymadım kaç bıçağın benliğime girdiği
firavunun küfür izi alnımda

susuz kışlar sulu yazlar izledim
derinden derine harlayan közüm
kaç yolcuydu seyreyledim ah ile
kışkırtan hayatın serencamında

şu ağır işçiliğin bedeli midir
her damla terimde inci izleri
kınından sıyrılan bıçakları var

her isyanın fitilini bir of çekiyor
çığlığın çağıran ateş hattına
bir ölü güvercin ile gidilen

turuncu güneşin battığı yerde
mor sümmbüller uyanır geceye karşın
yorgun yüreğimde sözün izi var

-düşerim toprağa yalnızlığımla
kırılgan sevdamın bittiği yerde.

eylül / 2008