Kışkence Şiiri - Sinan Akıncı

Gene çaldı kapımı hüzünlü bir kış
Gene hapsoldum karların soğuk pençesine
Kemiklerim buz tuttu, ruhum paramparça bu sayfalarda

Nedensiz bir keder batırdı parıldamayan güneşimi
Kuzeyden esen poyraz söndürdü gözümün naif ferini

Başbaşa kaldım gene yalnızlık kokan kelimelerle
Buruşmuş ellerim teslim oldu bu şiiri yazan kaleme

Karşılığı yok bu hissin en kalın sözlüklerde
Hayata bakar oldum camı kırık gözlüklerden

Ne bir yol ne bir yordam
Ne sokulabileceğim bir yorgan
Ne burdan ne de ordan
Kaçamayacağım bu soğuktan anlaşılan