dostlarını severken mehsebı olmamalı.
çiçekler açarken güllu kıskanmaz..
kuşlar öterken bülbülu kıskanmaz.
renkler olüşurken sihay renk kımse ye kıskanmıyor.
agaçların omuru kısaken çınarı kıskanmıyor.
başindaki sihay saçlar beyazı kıskanmaz..
bız insanlar bırbırımızı oldürmekten.
kıskanmaktan ne yapıyoruz
Kayıt Tarihi : 14.3.2010 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!