Kıskanıyorum Seni. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Portakal kokulu bahçelerin
Tek katlı karga burga
Fakat şirin bir evin
Bağrı yanık gözü pek
Hassas içli çocuğu.
Hamarat böceklerin
Türküsüyle uyanan,
Dünyaya geldiğine
Doğuştan beri yanan
Çiğ tutmuş yamaçların
Boynu bükük çocuğu.
Sana sesleniyorum
Parfüm kokan kentlerden
Aydınlık bildiğin
Karanlıklardan.
Burası çok farklıdır
Yaşadığın o yerden.
Herşey sahtedir burda.
Yaprak deniz su hava.
Öyleyken alamazsın
Para vermeden bir şey
Sen doğduğun o köyde
Bütün bu saydıklarım,
Katışıksız hilesiz
Hiç olmazsa bedava.
Yalan rüşvet ihanet
Gırla gider burada
Menfaattir insanları
Birleştiren tek kuvvet
Sırıtır insanlara
İhanet eden doğa.
Çalkalanır caddeler
Ücra köşelere dek
Rengarenk insanlarda
Rengarenk ihtiraslar,
Kalabalıkta herkes
Sanki ruhsuz bir robot
Sinirli bakışlarla
Aşina bir yüz arar.
Burda herkes yanyana
Fakat herkes yalnızdır.
Neşeden çok insanı
Garip bir hüzün sarar.
Sen soğuk sahillerin
O yemyeşil köylerin
Sıkıntılı çocuğu.
Kıskanıyorum seni
Parfüm kokan bu kentte
Havası tezek kokan
O çiğ tutmuş köylerden.