Ağaçlar rüzgarla dans ederken
Ben yine başka alemde,
Yine ben başka alemde.
Kıskanıyorum ağaçları,
Rüzgarla dans ettiği için.
Ne kadar yazık etmişim kendime!
İnsan mutsuzluluğa hapseder mi kendini?
Ne büyük bir cezadır mutsuzluk
Ben en güzel yıllarımda hapsettim kendimi
Bir ağaca bile doyasıya bakmadım,bakamadım
Görmedim etrafımdakileri,görmek istemedim
Duymadım güzel melodileri, duymak istemedim
Şimdi düşünüyorum da ne kadar yazık etmişim kendime
İnsan tekrar dönebilse geriye
Daima mutlu görünürdü.
Mutlu değilse bile,
Mutlu görünürdü her yerde
Süre bitmiş değil henüz
Bir saniye,bir dakika,birkaç saat bile olsa
Mutluluğun tadını çıkarmalıyız.
Yarınlara daha bir umutla bakmalıyız
Mutsuzluk kapımızı tekrar çalmasın diye.
Kayıt Tarihi : 21.11.2007 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!