Kıskanıyorlar Seni Şiiri - Ayhan Gülnaz

Mavimsi gökler kıskanıyor seni
Gökyüzüne bakarken kara gözlerin
Adın beyaz bulutlarla uçsun
Pamuklu şeker yiyen çocuklarla

Körpe saçlarını ise yıldızlar
O gözlerindeki ışıltıyı güneş
Bastıgın yerleri yeşilimsi çayırlar
Yagmur kokan topraklarla kıskanıyor

Gamzeler kıskanıyor seni
Pembe pembe yanaklarından
Her gün gözyaşlarımla suladıgım
Beyaz yagan bulutlarla kıskanıyor

Beyaz zambaklar kıskanıyor seni
Çiçek açmış gelinlikler içinde
Beyaz duvak içinde bakışlarını denizler
Melül bakan ceylanlarla kıskanıyor

Senin ok gibi kirpiklerini eroslar
Benim sana olan sevgimi mecnunlar
Sen dökülen şiirlerimi şairler
Seni yazan kalemlerle kıskanıyor

O güzelim gönlünü gül bahçeleri
Kanlarımla suladıgım bahçeni ırmaklar
Dört mevsim açan güzelligini zambaklar
Beşinci mevsimlerle kıskanıyor

Sen haykıran sesleri şarkılar
Dilimden dökülen seni yüregim
Senin gecelerini sabahlar
Mehtaplarla beraber kıskanıyor

Yumuk yumuk ellerini tomurcuklar
Sımsıcak avuçlarının içini közler
Çıra gibi yanan gönüller
Yüregimdeki korlarla kıskanıyor

Özneler yüklemler kıskanıyorlar seni
Tıkanan yazılamayan devrik cümlelerden
Her mevsim açan güzelligini prensesler
Benim sevgimle beraber kıskanıyorlar seni