Ne yaparsan yap, nasıl yaşarsan yaşa, birileri mutlaka kıskanır. Sessiz olsan, "Bir şeyler saklıyor" derler. Konuşsan, "Kendini fazla önemsiyor" derler. Başarırsan, şanslı olduğunu söylerler. Kaybetsen, içten içe sevinirler.
Çünkü bazı insanlar, senin sahip olduğun ışığı taşıyamaz. Parladığında gözleri kamaşır, yükseldiğinde arkanda kalmaktan rahatsız olurlar. Seni küçültmeye çalışırlar, değerini azaltmak için her yolu denerler. Ama unuttukları bir şey var: Senin değerini onlar belirleyemez.
Kıskanırlar… Çünkü cesaret edemedikleri şeyleri yapıyorsun. Sahip olamadıkları şeyleri taşıyorsun. Onların yalnızca hayalini kurduğu bir hayatı yaşıyor olabilirsin. Ve en çok da, sen olmaya cesaret edemedikleri için kıskanırlar.
O yüzden bırak konuşsunlar, bırak izlesinler. Sen yoluna devam et, çünkü kıskanılan her şey, aslında takdir edilendir.
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta