Seni sen olduğun için kıskanırım,
Seni biri görse konuşsa, yokluğumda,
Yanında ben olmadığımdan kıskanırım,
Sen bana, ben sana, ait olduğumda.
Sakın biri seni görmesin rüyasında,
Doğan güneşte, kızıllığında kıskanırım,
Adını duymayayım birinin dudağında
Özlemlerimde seni senden kıskanırım.
Çiçeğimsin, gülümsün, lalemsin, sevgimsin,
Sakın, konmasın arı ondan kıskanırım,
Su gibisin, hayat verdin, her şeyimsin,
İçmesin onu biri, seni sudan kıskanırım.
Kıskanmak, sevilmek, sevmek kadar doğalsa,
Sevmesin anan, baban, onlardan kıskanırım.
Birini sevince mutlu olmak hayat bulmaksa,
Seher’im sevdim seni, herkesten kıskanırım.
01. Şubat 2009
Ünal ÇobanKayıt Tarihi : 19.6.2014 08:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ünal Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/19/kiskanirim-seni-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!