Ay vurur sinen şenlenir.
Yüzünü kıskanır oldum.
Kömürden elmas rengidir
Gözünü kıskanır oldum.
Söylenmemiş türkülerde,
Yazılmamış şiirlerde,
Dilindeki hecelerde,
Sözünü kıskanır oldum..
Beni garip, yorgun eden,
Derdi ile sürgün eden,
Gizemine vurgun eden,
Özünü kıskanır oldum.
Kim ne bilir gerçek, yalan
Sende saklı doğru olan.
Narın sönse sende kalan,
Közünü kıskanır oldum.
Ayrılığın ölüm ola,
Aşk kervanım vermez mola,
Varmasam da çıkıp yola,
İzini kıskanır oldum.
Kayıt Tarihi : 26.8.2010 15:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!