Kıskanır. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Mecnûn'un eyledin Adem'i Leylâ,
Söyleme sakın ha çöller kıskanır;
Mısralardan çıkar kalbin vâveylâ,
Hissetsin nasipsiz kullar kıskanır..

Bağrıma çaktığın kıvılcım coştu,
Yaktığın her bir ân târifsiz hoştu;
Siyah beyaz idi, bu dünya boştu,
Dudağının rengi allar kıskanır..

Şiirden tütmekte sanki közlerim,
Methine perdedir âciz sözlerim,
Konuşur hecesiz oysa gözlerim,
Anlasın olan tüm diller kıskanır..

Anlatayım yârim hangi yanını?
Canımdan da öte saydım canını,
Dünyaya değişmem tek bir ânını,
Bilse sensiz geçen yıllar kıskanır..

Kaldıramam n'olur gitme yokunu,
Ararım benzersiz ipek dokunu,
Bedenden ruhumu süzer kokunu,
Duymasın emin ol güller kıskanır..

İnsanın kendine kendisi setti,
Senin sâyende Aşk inkişaf etti,
Şu fâni testiye damlan da yetti,
Vallahi billahi seller kıskanır..

Tarsûsî yaşasa ölse fark etmez,
Nedir aradığı bulmuş çark etmez,
Aşk ebedi gidiş bura park etmez,
Görmesin olur ya yollar kıskanır...

"Adem KAÇAR - 26/11/2017"