Kıskandım Şiiri - Fahri Bulut

KISKANDIM
Kimsenin şöhretini,şanını kıskanmaz ken,
Aşkım diye sarılan,kolunu çok kıskandım.
Ben beni nara atıp,aşkım için yanmazken,
Aşkı için kül olan,Kerem'i çok kıskandım.

Hayalinde,düşünde,aşkım aşkım diyeni,
Canından daha özge,cananını seveni.
Sevgi için zalime,diz çöküp eğileni,
Aşk için dağı delen,Ferhat'ı çok kıskandım

Ne kralı ne hanı,ne sultanı ne şahı,
Ne Kanuni Sultan'ı, ol cihan padişahı.
Ne kuş dilinden bilen,ol Sultan Süleyman'ı,
Aşk için çöle düşen,Mecnun'u çok kıskandım

Dünya serveti için,kula kulluk yapmayan,
Bir hırkayla,lokmadan gayri varı olmayan.
Yaradana şükredip,kuru ekmekle doyan,
Pir aşkı ile yanan,Yunusu çok kıskandım.

Hak'tan aldıklarını,halklara sebil eden,
Kusurları örtmede,gece gibi ol diyen.
Irk,mezhep ayırmadan,her tür insanı seven,
Aşka pervane olan,Mevlanayı kıskandım.

Karanlıklara karşı,aydınlık yol öneren,
İncinsen de,incitme,aman müridim diyen.
Bütün Anadolu'ya,Türklük sevgisin yayan,
Hak aşkıyla pir olan,Bektaş'ı çok kıskandım.

Rızaoğlu en şanslı,insan aşkım diyenler
Yarini canından çok,canan diye sevenler.
Gülü için hoş görüp,dikenleri öpenler,
Aşk için figan eden,bülbülü hep kıskandım.
24.01.2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Gelmiş geçmiş aşıkların,sevgileri için verdikleri ödünler,
canlar beni çok kıs-kandırmıştır.