Kıskançlık Bunalımı Şiiri - İbrahim Sağır

Mışıl mışıl uyurken sen gece yatağında,
Ben kıvranıp dururum ızdırabın ağında.

Seni sineme basıp saramamak ne acı,
Varsa sen söyle ey yâr bu derdimin ilâcı.

Rüyalarımda ancak seni sarar, severim,
Ah bu rüya bitmese keşke bitmese derim.

Arzularım çılgınlık raddesine geliyor,
Kalbimin atışları gittikçe yükseliyor.

Görünmez duvarlar var sarmama mani olan,
Aklıma etmek gelir bazen kadere isyân.

Gecenin şimdi üçü, bir cinnet içindeyim,
Bu bir kâbus hâlidir daha sana ne deyim.

Bu gün sesini duymak istedim duyamadım,
Rahatsız etmeye de bir türlü kıyamadım.

Sen orada yâdlarla yârenlik et, dostluk et,
Ben burada kahrımdan nasıl geçirmem cinnet.

Bir sefer seviyorum seni desen ah desen,
Dudağını açmamak üzere kilitlesen.

Ona bile razıyım anla artık hâlimi,
Suya atsam su yanar bu elîm melâlimi.

Ben bu hâle düşecek adam değildim amma,
Çözülmeyen bir sır var bu öyle bir muamma.

Yeis girdaplarında boğulduğum ân bu ân,
Sen hâlâ bu aşkımı delice çocukça san.

12-07-2006