Herşeyi gözden çıkarırsın onun için
umrunda olmaz dünya,insanlar
o senin ne hissettigini umursamadan
ağzının orta yerine ıslak bir top gibi çarpar
soğuktan uyuşmuş yüzünün tam ortasına
defalarca ve zevkle sadist hareketlere mağruz kalırsın
ne nekadar umrunda kim kimin umrunda
şirin güzel yalanlarla mutlu olmak ne acı
hisslerine gem vuramamak nekadar insani
hayvan olmak bu durumda dahamı iyi bişey
insani yönümden nefret ediyorum sayende
senden değil kendimden nefret ediyorum
seni naparsan yap genede çok seviyorum
zaten değilim umrunda ve hiç yokmuşum
olmamışım hayatında sadece bi biblo
neden beni güneşin ısıttığına inandırdın
neden beni insanların iyi olduguna inandırdın
neden canımı yakmak hoşuna gidiyor
neden bu nefret neden seni senden çok sevdiğimdenmi
insani yönümden nefret ediyorum sayende
insan olmaktan sen bunu anlayamayacaksın
çünkü kimse tarafından benim kadar canın yakılmayacak
kimse tarafından benim kadar üzülmeyeceksin
yıkılmayacaksın
kimse senin erimene göz yummayacak yada
kimse hayalinle uyuyup uyanmayacak çünkü
kimse ama kimse seni benim kadar sevmeyecek
şimdi sen benim bütün duygularıma tecavüz etsende
ben seni sevdim seviyorum vede çok sevicem
sana ve insani yönüme inat bütün herşeyimle sevicem
sevicek bu yürek
bir zamanlar benim olan güzel kelebek...
Kayıt Tarihi : 8.3.2012 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!