Kıskançlık Şiiri - Yusuf Cantürk

Duygular doğar, yaşar ve de ölür.

Gözler sevdiğini mükemmel görür.

Kıskançlık sevgiyi bazen siler süpürür.

Sana olan sevgim, ancak benle gömülür.

Bir yemin ettim, bir de kesin söz.

Bakmayacak ellere, bir çift ela göz

Tutsak etti yıllarca beni şüphe ve kuşku,

Her kime baksan, bence büyük bir suçtu.

Yıllar sonra gördüm ihanetin vardı kanıtı.

Bir şarkında duydum apaçık, böyle bir yanıtı.

Aydınlık dünyam birden soldu. karardı.

Gururum, kâlbim kırıldı, benzim sarardı.

Yaşarken ölmeye bence sebep çok.

Kâlbime saplanmışken, zehirli bir ok,

Duygular sıcakken, duygular soğuk,

Sevgisiz cennet olsa, hiç gözümde yok.

Deli gönül diyor ki ’ terk et, Dünyayı dolaş ‘.

Ne sevdaya yenik düş, ne ihanete şaş!

Yalvaran bakışların yine, gitmeme engel,

Der ki ‘ yalvarırım , gitsen de hemen geri gel’!

Kimseye ait değil, duygular bana özel.

İçimde bir acı var, okusam da şarkı gazel.

Manası yok yaşamın, bir anda sönüversin.

Seninle geçen günler, istemem dönüversin!

Hem sevgilimdin, hem de can düşmanım.

Beddûa etmiştim, şimdi çok, çok pişmanım.

Kıskançlık duygusu çoktan normali aştı.

Yıllardır yuvanın, yazık ki, huzuru kaçtı.