Herkesin yüz karasıdır
Ah kıskançlık vah kıskançlık.
Gönüllerin yarasıdır
Ah kıskançlık vah kıskançlık!
Ardımızda önümüzde
İğrenç leke ömrümüzde
Hâlâ yaşar günümüzde
Ah kıskançlık vah kıskançlık!
İçimizde sinsi yılan
Hele ona sen bir dolan
Gerçek olur birden yalan
Ah kıskançlık vah kıskançlık!
Dürüst insan onu bilmez
Asla ona dilim dilmez
Karşısında hiç eğilmez
Ah kıskançlık vah kıskançlık!
Önünde gelince dize
Sorduğunda bir gün bize
Neler deriz Rabbimize
Ah kıskançlık vah kıskançlık!
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 09:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lâtif Karagöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/20/kiskanclik-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!