Kıskançlığın Kıskacında**
Seviyorsun, biliyorum,
Ama sevdan ağır geliyor bana,
Her adımımda sorgulayan gözlerin,
Her nefesimde peşimde yankılanan sesin.
Bir bakış, bir söz,
Hep bir şüphe bulutu sarar etrafımı,
Oysa sevgi özgürlük değil mi?
Senin sevdan tutsaklık gibi ağır.
Kıskançlığın gölgesinde boğuluyorum,
Her adımımı izliyor,
Her kelimemi hesaplıyorsun,
Sevgi buysa, neden bu kadar dar?
Ben seninle olmak istedim,
Ama seninle kayboluyorum,
Sevgini taşıyamıyorum artık,
Kıskançlık zincirlerinde sıkışıyorum.
Nefes kesiliyor, nefes alamıyorum,
Sorduklarında "Neyin var?" diye,
Cevapsız kalıyor dudaklarım,
Çünkü senin sevdan, suskunluğumun sebebi.
Gözlerimdeki çaresizliği görmüyorsun,
Her an tetikte, her an şüphede,
Kiminle konuştuğum, nereye baktığım,
Hep bir sınav, hep bir mücadele seninle.
Bir adım atsam,
Sanki tüm dünya yıkılır üstüme,
Kendimi sana anlatmak nafile,
Çünkü sen çoktan kararını vermişsin içimde.
Sevdan ağır, nefesimi çalıyor,
Oysa ben sadece sevilmek istemiştim,
Kıskançlıkla sarılmak değil,
Özgürce, güvenle dokunmak yüreğine.
Ellerim titriyor farkında mısın?
Bir adım uzağa atsam, seni kıracağım,
Bir adım daha yakın olsam, kendimi kaybedeceğim,
Bu köprüde ne senin yanındayım ne de kendimle barışığım.
Sorduğunda "Neyin var?"
Nasıl anlatırım içimdeki boğulmayı,
Her sözün, her bakışın zincir gibi,
Sevgin beni sarıyor, ama nefesimi alıyor.
Hani sevgi nefes olurdu ya?
Senin sevgin neden fırtına gibi savuruyor?
Hani güven olurdu, huzur bulurdu kalbim?
Kıskançlığın içinde kaybolmuş bir sevda bu.
Bir çıkış arıyorum, belki de bir ışık,
Ama her yolu kapatıyorsun,
Sevdiğin için değil, kıskandığın için,
Sevgiden değil, korkudan sarıyorsun beni.
Artık durmalıyız, diyorum içimden,
Bu sevda kıskançlığın esiri oldu.
Nefes alacak yerim kalmadı,
Bir adım daha atarsan, kırılıp döküleceğim.
Sevgi böyle mi olmalıydı?
Ben mi yanlış sevdim, sen mi yanlış anladın?
Sevdan kıskançlıkla bir hapishane oldu,
Ama ben bu prangalarda yaşayamam, artık anladım.
Sana son sözüm bu:
Sevgi güvenle yaşar, şüpheyle değil,
Eğer bir gün gerçekten seversen,
Kıskanmadan, korkmadan, yalnızca sev…
Not
Kıskançlık Ateşi
Kıskançlık ateşi yakar içimi,
Sevgi zannettim, tutsaklık değil mi?
Her adımın gölgemde saklı,
Bu sevda nefes değil, zincir gibi.
Kayıt Tarihi : 14.9.2024 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kıskançlıkla sevgiyi boğan, sevdiğini kaybetme korkusuyla sevdiğine nefes alacak alan bırakmayan bir aşkın hikayesi anlatılıyor. Sevgi, güven ve özgürlükle yaşamalı, ama bu ilişkide kıskançlık o kadar güçlü ki, sevilen kişi kendini hapsolmuş gibi hissediyor. Bu boğucu sevgi, ilişkiyi hem duygusal hem de fiziksel olarak zorlaştırıyor ve sonunda sevilen kişi kendi sınırlarını belirleyip bu tutsaklıktan çıkmak istiyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!