Kişisel Modernizm Şiiri - Ozan Akyıldız

Güneşin kurutamadığı beyinleri,
Korkuyla, copla, tekme tokatla,
Resmiyet kokan romantizmle,
Para basan futbolla,
Beyinsiz program sunucularıyla,
Boğazımızda hep aslan pençesiyle,
Asırlarca su görmeyen toprak misali,
Çatlamış pörsümüş...
İnadına uykuya dalarak,
Radarı görünce yavaşlayarak,
Topun peşinden yola atlayarak,
Körpecik beyinleri ezerek,
Elinde sadece posası kalmış...
Hep eskileri yad ederek,
Hep eskileri unutarak,
Hep eskicilere hor bakarak,
Uzatılmış eli hep silah sanarak,
Körü körüne yalnızlaşarak,
Bir avuç toprak için,
Benliğimizi bir avuç toprağa gömerek,
Yok sayarak,unutarak,iterek,
tiksinerek gerçeklerden...