Kısırdöngü Şiiri - Gökhan Yazıcı

Bu akşam,
Şehre geldiğinin haberini aldım.
Doğru evine gitmişsin.
Seninle aynı şehrin havasını solumak,
Aynı şehrin toprağına basmak
İçime ılık bir nefes üfledi.
Küsmedim böyle sessiz sedasız gelişine
Kızmadım sana.
Sadece düşündüm;
Ben, nice geceler vardı ki,
Seni hayal edip üşüdüm.
Nice buluşmamız vardı ki,
Ölürüm sandım,
Ölmedim.
Sadece yandım;
Yandım sen gittikten sonra,
Sabahlara kadar.
Gitmek...
Bıçak gibi bir kelime
Gitmek...
Ardından 'gelmek' yoksa
Kaçınılmaz bedbahtlık,
Tesellisiz bir keder.
Gelmenin uçarı sevinci,
Gitmenin ağır hüznünü boğamıyor.
Dağlasam bağrımı kızgın demirle,
Annesinin ardından ağlayan
Çocuklar gibi ağlasam.
Olmuyor
Olmuyor!
Yine de çıkamam bu zifiri kısırdöngüden
Uzakta dur, gelme yanıma!
Bana el salla zihnimdeki pencereden.
Ben senin bastığın toprağa basıyor,
Kokladığın havayı kokluyorum.
Bana 'gitmeliyim' diyorsun,
'Merak etme; geleceğim' diyorsun,
Gitmeler-gelmeler
Gitmeler-gelmeler
Bilmiyorsun ah,
Bilmiyorsun!
Ben
Yavaş
Yavaş
Yok oluyorum!