Elli yıldır hep olmuşum temaşa
Zirvende ki yankılanan ses olam
Sırtımı daysam şöyle bir taşa
Yoksul çobanlara bir nefes olam
Koy terlesin bıyıklarım sakalım
Yamacından Gürcistan'a bakalım
Nevruz günü çıkıp ateş yakalım
Gediğine çöken duman sis olam
Çoban kavalıyla gönül eyleyim
Dere boylarında türkü söyleyim
Saksıdaki yapay gülü neyleyim
Çiçeğinin göğsündeki süs olam
Arkan kristal kar çıldıra bakar
Önün kiziroğlu mor çiçek kokar
Zöhrep yaylasından zozana kadar
Varlıkların kucaklayan us olam.
Tabiatın her rengi var peçende
Umudumuz yol alırken yücende
Bir çay içsek ay aydınlık gecende
Köz üstünde demliğine his olam
Hes'ler gelip güzelliğin bozarsa
Aza muhtar karşı gelip kızmasa
Dostlar eleştiri yorum yazmazsa
Çoban Nuri umduğuna küs olam
18 / 1 /2014
Nuri UluferKayıt Tarihi : 11.2.2014 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!