Boşum, çınlarım en küçük ayak sesinde,
Sütunlarıyla, revaklarıyla, kubbeli odalarıyla debdebeli, heykelsiz bir müze,
Avlumda bir pınar çağıldar ve gömülür kendi içine,
Rahibe gönüllü ve dünyaya kör. Koku niyetine
Salar solgunluklarını mermer zambaklar.
Düşlerim kendimi büyük bir ahaliyle,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim