Kısır Döngü; Hayat Şiiri - Hüsnü Atzel

Dün tek başımıza idik,
yalnızdık yapayalnız
Karım ve ben
Sonra ikimiz.
Sonra yan yana geldik ikilendik
Sonra üç dedik derken dört
Karım, büyük oğlum, bir de küçüğü
Kundaktı, beşikti,mamaydı derken
Okuldu, eğitimdi
Oydu buydu şuydu seçerken
Bir anda oldu,bir anda
Büyüdüler şimdi üniversitedeler
Çevreleri genişledi,bollaştı arkadaşları
Bir de sona yaklaştılar herhalde
bitiyor okulları
Daha şimdiden uğramadıkları hanemize
Üretiyorlar her gün bir bahane
Yarın bir gün
İşti, askerlikti, yine oydu buydu derken
Kendi evlerinde olacaklar
Evlenecekler,büyük ihtimalle
Bir de baktım daha şimdiden
Bugün
İkilendiğimiz
Gibiyiz
Yalnızlığımızdan bir basamak
Sonraki haldeyiz
Yarın kim bilir kime nasipse ölüm
Yalnızlığımızla göçüp gideceğiz
Bir de bakmışız,ilk basamaklarına inmişiz
Başladığımız merdivenlerin.
Tek başımıza kalacağız
Toprakla buluştuktan sonra yine
Huzurlu mu dur?
Sizce bedenimiz.

Mayıs 2007