Karabasanlar sarmış ruhumu
Bunalıyor
Bunalıyor
Bunalıyorum
Bir gün değil ki geçip de gitsin
İnan artık yoruluyorum
Dipsiz kuyularda boğulmaktasın
Seni, ben çekip alıyorum
Bir bakışın var
Teşekkür mü ne
Ama ben yüreğimden oluyorum
Hiçbir şeyin farkında değilsin
Ya da kayıtsız kalmaktan zevk alıyorsun
En içten sesimle haykırıyorum
Sesim çıkmıyor
Sesim çıkmıyor eyvah
Duyamıyorsun
Yüzüme bakmanı
Yüzüme bakmanı istiyorum
Bakmıyorsun
Kırılmış
Gücenmiş
Yıkılmışım
Hiçbir şey umurumda değildir artık
Seni tanımakla kaçtı huzurum
Nerde o günler
Nerde rahatlık
Bir illet gibi
Bulaştın bana
Bir türlü aklımdan atamıyorum
Ne olur
Bir kere duy sesimi
Zaten derdimi anlatamıyorum
Sana yalvarmakla geçiyor ömrüm
Hıçkırıklar ve ter içinde
Hep aynı rüya ile uyanıyorum
Çetin Özdemir 29.11.2006 Eskişehir
Çetin Özdemir 2Kayıt Tarihi : 27.10.2008 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şey gerçekten düşe...
Kırılmış,
Gücenmiş,
Yıkılmışım,
Hiçbir şey umurumda değildir artık.
Seni tanımakla kaçtı huzurum.
Nerde o günler?
Nerde rahatlık? ..
Bir illet gibi
Bulaştın bana.
Bir türlü aklımdan atamıyorum!
Ne olur,
Bir kere duy sesimi…......güzeldi...tşk.şairim...
kabus gibi gerçekten...
kaleminize sağlık...
TÜM YORUMLAR (5)