Kısır Döngü Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Durgun akınca zaman
gebe gün büyür
kısır geceler uzar
yaşamak bir tutku olur
beklenen umutlarla
salınan geceyi
bıçak kesmez
geçmezken söz
doğar
karanlığında duygular
ateşten sıcak
yumuşak pamuktan
ağır olur
devrilmez gün
akınca zaman durgun
sözler pas olur dillerde
ve yitikte kalır
kızgın güneş
çınarlar
ay ışığında
gölge olr
suskun gecede
yarasalara gün doğar
eder baykuşlar bayram
akan suya vurmaz
günün renkleri
tuvalleri boşta kalan
ressam
yitirir yaratıcılığını
ozansa
usuyla düşünür
yazar belleğin de
sıra sıra
dizeleri
ve heykeltraş
umuda açılacak
gözlere
indiremez çekiçleri
zaman durgun akınca
kol gezen bekçilerin
duyulur düdük sesleri
düüüürt diye
ve böler karanlığı
ikiye
sesleri bu düdüklerin
ne var ki
hiçbirşey aklamaz
gebe gün bitiminde
kısır döngülü geceyi
aklarsa uyku aklar
ak güvercin gibi
seyir de karanfil olur
ve olgusu
olur barış
ay geceden karanlık
zindanlı gece aydan
bulutlar dağılır
bir tutam beklerlik
umuttur
yürekler de
al hoyrat gönül
deli gönül tat
yaşat
şu kısacık yaşantıyı
bak durgun akıyor zaman

16.12.1981/ANKARA