Kısır döngü Şiiri - İsmail Kaplan

KISIR DÖNGÜ

Ödünç bir yaşama bağlanıp
yanlış bir dilek tutmuşum yine
Yalınayak yanımdan geçen günlerden kaçırabildiğim tek şey
Bir söz ağrısı
ve seni ezdiğim dağınık bilincim
yüzüm kendi aksinde
Gözüm rotasız bir haritada konuşlu
Zamanı yanlış bir kum saatinde
Emanet zamirlerle ettiğim sohbetlerse
Eski bir yarayı bıçaklar
Ellerim avuçlarıma, avuçlarım duaya parmaklık
her zamankinden
Bense fütursuz bir dost ağzına düşmüş gibiyim

Yüreğime değen vapur
Yolculuğumun ıslak geçmesine tek neden değil
Kayıklara takılan bana özgü bir özlem
Peşinde üç nokta taşır
Dejavu gibi..
Özgürlüğü taşımak gibi..
Galileo’nun felsefesi kadar ağır
Eflatun kadar eski..

Her günüm yükleme endeksli
kadehde kan kokusu
İçmenin yine vakti
Hayata vedanın provasını yapar gibi uyumak
Çoğul kalabalık bir ölüme adım gibi uyanmak
Kolumda tekil benlik
Ve en iyi hediyem mutluluk maskesini takabilmek
Kısır döngüye ihanet etmeden..
İçindeyim
Keşke geçen ömür değil
Yaz olsaydı