Ürkek bir ardıç kuşu gibi gelirsin ötelerden
Abrul bulutlarında kaybolan utangaç güneşler gibi
Göz açıp kapayıncaya kadar gittiğin yönde kaybolursun
Şaşkına dönerim adresini karlı dağlara sorarken
Önce atardamarlarımda donuverir yalnızlığından üşüyen bakışların
Uçuk griden daha koyu bir esmerlik