Koşuyoruz cam kırıkları üzerinde
Ayaklarımız yalın çıplak dizlerimiz
Arkada önde kanlı ayak izlerimiz
Uğraş yarıçapına takılı dönmekteyiz
Merkeze varamıyoruz soluk soluğa
Aynı çemberi defalarca çizmekteyiz
Koşu bitmeyecek bir yol yok mutluluğa
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
