Sürekli bir kısır döngü.Hep aynı köprüden geçiş,hep aynı mekanlar ve sabahlar, akşam mecburiyetlerimiz.
Her gün değişen başka başka ruh hallerimiz.Bunalımlarımız,can sıkıntıları.
Ne zaman bir sevinç koysak önümüze,hüzün kapıya dikilir.Bir öksüz çocuk ağlar,bir kaldırım
Kenarında acıklı bir keman sesi doluşur kulağımıza
Bir yığın kalabalık..kimler var buralarda? Ama tık ses yok, hiç kimse kalmamış hep kaybolmuş tanıdıklarımız.
Hızlı adımlarla yolcular geçişiyor.Bir suskunluk var dudaklarında.Bak hep aynı yerden geçiyorlar yeni gelen yolcular da, bizler gibi. Sanırım bu, bir kısır döngü.
Kayıt Tarihi : 6.9.2022 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!